Apabila Tun mula melatah

Tun Dr Mahathir Mohammad walaupun telah lama meninggalkan kerusi empuk PM namun terus mampu meraih publisiti dan kadangkala terus mampu mengundang kemarahan orang. Dengan rekod memegang tampuk nombor satu Negara lebih 2 dekad sudah pastilah sentuhan jari dan tapak tangannya berada hampir disetiap inci bumi dan pentadbiran Negara, kerana itu beliau terus menganggap dirinya relevan walaupun kadangkala ramai yang tidak lagi berpandangan begitu.

Saya perhatikan Tun kebelakangan ini sudah kurang tajamnya. Kalau dahulu ngaumannya mampu memberi impak kepada suasana, kini ianya walaupun lantang tetapi dikira tumpul, bagaikan ngauman perkasa tetapi dari harimaun tua yang patah tarin dan haus kukunya.

Dua perkara yang beliau ulas kebelakangan ini menampakkan hakikat itu. Pertama dalam isu PPSMI. Program yang membangkitkan kemarahan ramai ini diperkenalkan dizaman beliau. Lalu hari ini apabila rakyat keluar ke tengah jalan menyatakan bantahan secara terbuka, siapa lagi jika tidak beliau yang bangkit mempertahankannya. Tun tidak dapat menerima tentangan rakyat terhadap dasar beliau, dan itulah Tun, tidak pernah mahu kalah.

Tetapi yang menampakkan kelatahannya adalah apabila Tun menyerang mereka yang berarak ke tengah jalan-raya menyatakan bantahan kepada kerja tangan beliau.tempoh hari. Kata beliau mereka yang berarak itu kebanyakkannya menikmati keuntungan dari pendidikan bahasa Inggeris. Soalnya siapakah yang menentang pendidikan bahasa Inggeris? Saya yakin tidak ada seorang pun yang hadir pada hari itu yang menentang pendidikan bahasa Inggeris.

Cuma Tun sahaja dahulu yang bersikap keterlaluan. Apabila dilihat mutu penguasaan bahasa Inggeris dikalangan pelajar merosot, Tun telah memperkenalkan PPSMI sebagai penyelesaian. Itu yang silap. Itu yang ditentang. Bukannya bahasa Inggeris itu sendiri.

Sudahlah Tun masa anda telah jauh berlalu, sekarang bukan sahaja mereka yang hadir berhimpun secara aman hari itu, malah kalangan pimpinan Umno yang anda pernah pimpin pun hari ini menentang PPSMI. Cara Tun melompat dan menyerang secara rambang menampakkan betapa beliau benar-benar sudah semakin “out of touch” khsusunya dalam isu ini.

Keduanya dalam akhbar hari ini, sekali lagi Tun mahu menumpang ulas, berkenaan isu besar iaitu“Unity Government” atau kerjaaan perpaduan yang dilontarkan oleh Presiden PAS baru-baru ini. Kata Tun ianya tidak perlu iaitu kerajaan campuran BN-PAS. Tun menerkam bagaikan harimau lapar tetapi malangnya tidak tepat dan tersasar. Siapa pula yang mencadangkan kerajaan campuran BN-PAS? Apa yang dicadangkan adalah kerajaan perpaduan tanpa pembangkang iaitu antara BN dan Pakatan Rakyat. Sebab-musababnya telah banyak saya ulas sebelum ini.

Kenapa Tun jadi phobia dan cuba menyerang PAS pula?

Unity government ini pun sekadar lontaran untuk keluar dari kemelut politik dan bahana ekonomi yang melanda. Biarlah yang celik dan berkuasa yang membincangkannya, Tun rasanya sudah tidak berapa sesuai, tambahan maklumat pun tak betul.

Eloklah Tun berihat dahulu. Takut-takut jika banyak sangat mengaum, harapan anaknya untuk merangkul takhta Ketua Pemuda Umno pun tergugat. PPSMI beliau telah gagal dan kerajaan campuran ini bukan masalah beliau. Janganlah beliau dalam kedudukan sebagai negarawan melatah tak menentu, nanti yang susah bukan Negara dan rakyat tetapi diri beliau juga. Yang lepas kita lupakan ayuh kita berkayuh menuju muara di hadapan.