Semoga beroleh Haji Mabrur

Petang semalam saya sempat berada di KLIA untuk mengucapkan selamat jalan kepada Tuan Guru Presiden PAS, Dato’ Seri Tuan Guru Hj Abd Hadi Awang, yang berangkat bersama rombongan menunaikan ibadat haji. Antara yang turut berada di lapangan terbang antarabangsa itu adalah Timbalan Presiden PAS Ustaz Nasharudin Mat Isa, Ketua Pengarah Jabatan Pilihanraya PAS Pusat, Dato Mustapha Ali, ahli parlimen Kota Bharu Cikgu Wan Abdul Rahim, pimpinan Pemuda Pusat, pimpinan PAS dari Sepang, Kuala Langat dan yang berdekatan.

Tuan Guru terharu dengan kehadiran pimpinan dan anggota Unit Amal Wilayah, lengkap beruniform yang turut tidak mahu ketinggalan mengucapkan selamat jalan kepada pemimpin mereka yang dikasihi.

Seperti biasa kehadiran Tuan Guru di lapangan terbang menarik perhatian mereka yang ramai yang berada di sana, samada dikalangan para penumpang dan mereka yang menghantar sahabat dan saudara-mara. Mereka yang berkenaan telah mengambil kesempatan bersalam-salaman dengan Tuan Guru disamping mengambil kesempatan merakamkan gambar beliau, termasuklah krew Mc Donalds di sana.

Turut bertegur-sapa dan berbual dengan Tuan Guru adalah beberapa tokoh korporat dan ahli-ahli perniagaan serta orang kenamaan.

Sambil mengucup tangan Tuan Guru tatkala beliau melangkah ke balai berlepas, saya teringat akan puisi yang ditulis oleh Naser Khosrow, seorang sasterawan Parsi yang pernah merakamkan pengalaman beliau menunaikan haji. Dalam puisinya itu Naser mencatatkan pengalaman beliau mengunjungi seorang sahabat yang baru pulang dari Mekah.

Antara lain beliau menulis:

When you were about to remove your clothes and wear the Ihram,
What was your intention during those exciting moments?

Ketika kamu melucutkan pakaian dan mengenakan Ihram,
Apakah perasaan (niat) kamu ketika saat-saat mendebarkan itu?

Did you absolutely avoid all the things that must be avoided
And whatever is inferior to Almighty Allah?

Apakah anda telah meninggalkan segala yang patut ditinggalkan
Dan segala yang lebih rendah dari Allah Yang Maha Berkuasa?

He replied NO!

Jawapnya TIDAK!

I asked him
If he said “labbaika”
With full knowledge and great respect?
If he heard the command of Allah?
Or, if he obeyed as Ibrahim did?

Saya bertanya
Jika beliau telah berkata “labbaika”
Dengan penuh pengetahuan dan penghormatan yang tinggi?
Apakah beliau mendengar akan perintah Allah?
Atau, mematuhi sebagaimana patuhnya Ibrahim?

He replied NO!

Jawapnya TIDAK!

I asked him:
While he was in Arafat,
While he stood so close to Almighty God
Did he have a chance to know him?
Was he not eager to learn a bit of the knowledge?

He replied NO!

Saya bertanyakan beliau:
Ketika beliau di Arafah
Ketika beliau berdiri begitu hampir dengan Tuah Yang Oerkasa
Apakah beliau berkesempatan mengenali Nya?
Tidakkah beliau ghairah meneroka sedikit sebanyak ilmunya?

Jawapnya TIDAK!

I asked him:
When he entered Kaaba
As the family of “Kahf and Raquim” had done
Did he deny his self centeredness?
Did he fear the punishment of the hereafter?

He replied NO!

Saya bertanyakan beliau:
Ketika menghampiri Kaabah
Sebagaimana keluarga “Kahfi dan Rakim”
Apakah beliau telah menghapuskan kepentingan dirinya?
Apakah beliau tidak takutkan balasan hari kemudian?

Jawapnya TIDAK!

I asked him:
When he offered the sacrifise
To feed a hungry person or an orphan
Did he first think of Allah?
And, did he then killed his selfishness?

He replied NO!

Saya bertanyakan beliau:
Ketika beliau berkorban
Dengan memberi makan si lapar atau anak yatim
Apakah beliau tidak mengingati Allah terlebih dahulu?
Dan, tidakkah beliau korbankan sekali sikap kepentingan dirinya?

Jawapnya TIDAK!

I asked him:
When he stood in Ibrahim’s position
Did he rely absolutely on God?
Sincerely and with strong faith?

He said NO!

Saya bertanyakan beliau:
Ketika beliau berdiri dtempat Ibrahim
Adakah beliau menggantungkan diri pada Tuhan?
Dengan keikhlasan dan penuh keimanan?

Kata beliau TIDAK!

I asked him:
While he circumambulated
When he made the Tawaf of Kaaba
Was he reminded of all the angels
Who constantly circumambulate this world?

He said NO!

Saya bertanyakan beliau:
Ketika berpusing
Melakukan tawaf mengelilingi Kaabah
Adakah beliau teringatkan akan para malaikat
Yang tidak henti-henti bertawaf mengelilingi dunia ini?

Kata beliau TIDAK!

I asked him
During his Sa’y
While he was running between Safa and Marwa
Was he sanctified and purified

He said NO!

Saya bertanyakan beliau
Ketika bersaie
Ketika beliau berlari-lari dari Safa dan Marwa
Apakah beliau telah suci dan dibersihkan?

Katanya TIDAK!

I asked him
Now that he had returned from Mecca
And felt home sick for the Kaaba
Did he bury his “self” there?
Was he impatient to go back?

He said NO!

Saya bertanyakan beliau
Sekarang setelah pulang dari Mekkah
Tidakkah beliau merindukan Kaabah
Apakah beliau telah mengabadikan dirinya di sana?
Tidakkah beliau rindu untuk pulang ke sana?

Kata beliau TIDAK!

“Of whatever you have asked me so far,
I have understood nothing!!!”

I said:
Oh friend, you have not performed the Hajj!
And, you have not obeyed God!

“Apa sahaja yang kau bertanyakan aku,
Aku tidak memahaminya langsung!!!”

Kata ku:
Wahai sahabat, kamu telah tidak menunaikan Haji!
Dan kamu tidak mematuhi Tuhan.

You went to Mecca and visited the Kaaba!
You spent your money to buy the hardships of the desert!

Kamu pergi ke Mekah sekadar melawat Kaabah!
Kamu belanjakan wang hanya untuk membeli kesusahan di padang pasir!

Dalam dan penuh bermakna puisi ini yang telah diabadikan oleh Dr Ali Shariati di dalam bukunya “Hajj”. Semoga ia berjaya mengetuk pintu hati kita semua samada yang telah ataupun belum berkesempatan menunaikan haji di Mekah.

Semoga Tuan Guru dan rombongan memperolehi Haji Mabrur begitu juga adinda Ustaz Nik Abduh Nik Abd Aziz yang saya difahamkan telah pun berada di sana. Selamat pergi dan selamat kembali mereka semua insyallah.

Labbaikallah Hummalabbaik………………