Seawal 1980, John Funston, kini
seorang penyelidik dan pensyarah di Universiti Kebangsaan Australia (ANU) telah
menerbitkan sebuah buku bertajuk “Malay politics in Malaysia – A study of Umno
and PAS” yang menghuraikan berkenaan dua buah parti politik Melayu yang dominan
di Malaysia
Kedua-dua buah parti yang
ditubuhkan sebelum Merdeka inilah yang sejak dahulu sehingga kini bersaing
untuk mendapatkan undi dan sokongan masyarakat Melayu. Seolah-olah
pengundi Melayu cuma berhadapan dengan
dua pilihan setuap kali pilihanraya iaitu samada mengundi Umno atau PAS kerana
kedua-dua parti inilah yang acapkali bersaing antara satu dengan lain untuk
menguasai sokongan pengundi Melayu di kawasan-kawasan majoriti Melayu.
Menurut Dr Ismail Said dalam
bukunya “Menegak agama membela bangsa – Perjuangan PAS 1951-1970” perbezaan
ketara antara kedua buah parti Melayu ini adalah Umno sebuah parti politik yang
diasaskan atas dasar kemelayuan semata-mata manakala PAS lahir lantaran
dorongan jiwa keIslaman yang bersarang pada dada para ulamak yang
mengasaskannya.
Pada tahun 1970, dengan jumlah
penduduk Malaysia seramai 10.8 juta, peratus pengundi Melayu adalah seramai
44.32 peratus. Ia melebar 40 tahun kemudian iaitu pada tahun 2010 apabila dari
jumlah penduduk seramai 28.9 juta peratusan pengundi Melayu meningkat kepada
55.07 peratus. Ini bermakna pengundi Melayu kekal sebagai pengundi majoriti di
Malaysia dan terus berhadapan dengan dua pilihan iaitu samada PAS ataupun Umno.
Tidak dapat dinafikan sudah mula
muncul parti-parti baru yang turut menawarkan calon-calon Melayu umpamanya
Semangat 46 dari 1990-1995 dan kini PKR. Namun demikian bilangan mereka
tidaklah sebesar persaingan antara PAS dan Umno, malah yang lain ini pun
bertanding menentang Umno apabila PAS memilih utnuk memberi laluan.
Dalam Kongres Rakyat yang
dilangsungkan Sabtu lalu, bekas veteran Umno Tan Sri Abd Kadir Sheikh Fadzir
ketika membahaskan usul politik dan mengambil kira majoriti pengundi Melayu
seperti di atas menjelaskan bahawa cuma ada dua parti tunjang di Malaysia,
yakni yang mewakili majoriti pengundi, dan ia adalah PAS dan Umno.
Kata beliau mana-mana kelompok
pun yang bercita-cita mahu menjadi kerajaan Malaysia, maka samada PAS ataupun
Umno mesti berada dalam kelompok atau pakatan itu. Ini kerana PAS dan Umno itu
masing-masing parti tunjang.
Tanpa tunjang ini, iaitu mewakili
sokongan pengundi Melayu, maka tiada kerajaan yang stabil dapat dibentuk di
Malaysia.
Sebuah firma penyelidikan
“politweet”menjangkakan jumlah kerusi majoriti Melayu dan campuran dalam negara akan meningkat pada Pilihanraya
Umum ke 14 dan 15 nanti. Ini mengukuhkan lagi hujah Tan Sri Kadir bahawa Umno
dan PAS tidak boleh ditolak ketepi oleh mana-mana kelompok atau pakatan kiranya
mereka mahu menguasai Putrajaya.
Menurut “politweet” lagi dalam
menganalisa sokongan pengundi Melayu terhadap Pakatan Rakyat dalam PRU lalu,
dalam kerabat PR, PAS lah yang telah memenangi kerusi Melayu terbanyak. Di
Kelantan dan Terengganu PAS memenangi 14 kerusi parlimen dan mengekalkan
peratusan sokongan yang tinggi.
Di Semenanjung Malaysia menurut
“politweet” PAS mencatatkan sokongan tertinggi dikalangan pemuda Melayu dengan
sejumlah 73% pemuda Melayu di kerusi-kerusi yang PAS tandingi cenderung kepada
PAS.
Ini menunjukkan PAS tetap relevan
dan penting khasnya kepada mana-mana pihak yang bercita-cita mahu menguasai
Putrajaya.
Dalam suasana Pakatan Rakyat yang
dikatakan telah terkubur dan Pakatan 2.0 yang dikatakan bakal lahir, peranan
PAS seakan masih di awang-awangan. DAP telah mengeluarkan kenyataan keras tidak
mahu sekali-kali berkerjasama dengan PAS manakala PKR pula yang lebih matang
dan berpandangan jauh memutuskan untuk kekal berkerjasama dengan PAS.
Selain itu PAS pula ternyata tidak
berkenan kiranya parti baru yang memuatkan para pengkhianatnya menganggotai
pakatan yang baru nanti.
Parti baru berkenaan setakat ini
masih bercelaru dengan masalah rumahtangganya sendiri dan malah dijangka tidak
mampu menarik minta para pengundi yang keliru dan curiga dengan kehadiran
mereka. Malah menurut “politweet” kiranya berlaku pertandingan tiga penjuru
antara Umno, PAS dan parti baru ini, yang pasti mengaut keuntungan adalah Umno.
Ringkasnya ia lebih merupakan
liabiliti buat pakatan pembangkang.
PAS sendiri masih mengkaji dan
menimbangkan peranannya dalam pakatan yang baru ini atau sebarang bentuk
kerjasama dengan rakan-rakan lamanya.
Apa pun hakikatnya PKR dan malah
DAP memang punya dua pilihan. Mereka boleh memilih untuk memutuskan hubungan
dengan PAS dan mendakap parti baru yang dianggotai oleh para pengkhianat PAS
itu . Ataupun mereka boleh ketepikan perbezaan dengan PAS, khasnya DAP dan
kembali bersama dengan PAS sebagaimana pakatan yang lampau.
PAS bersedia sendiri dan tidak
pernah menolak untuk berkawan dengan sesiapa pun asalkan prinsip dan dasarnya
dihormati oleh kawan-kawan.
Dengan pengiktirafan PAS sebagai
parti tunjang, sekurang-kurangnya kawan-kawan perlulah membuka mata dan
meraikan hakikat ini. Kiranya langkah seterusnya adalah mengulangi cubaan ke Putrajaya pada PRU yang akan datang, maka apa
bentuk pakatan pun yang dibina, mestilah melibatkan PAS.
PAS bukannya parti setahun
jagung. Ia telah mengharungi politik Malaysia hampir selama usia Umno dan ia
telah membina kekuatan sepanjang lebih 60 tahun dengan keahlian mencecah 1 juta
orang. Suka tidak suka PAS lah yang telah membantu perjuangan Dato Seri Anwar
Ibrahim sejak zaman reformasi sehingga tertubuhnya PKR dan PAS lah juga yang
telah memecah tembok antara DAP dengan masyarakat Melayu sehingga boleh
diterima setelah sekian lama Umno memburukkan mereka.
Keputusan kini bukan terletak
pada PAS tetapi pada mereka yang mahu berkawan dengannya. Terima atau tolak
terpulanglah, yang pasti PAS akan kekal memain perana mengejar dasar dan
prinsip perjuangannya. roslansms@gmail.com
No comments:
Post a Comment